Je spirituele waarde delen

Close-up van een bloeiende waterlelie met lichtpaarse bloemblaadjes en een geel hart, tegen een wazige groene achtergrond. De bloemblaadjes vangen het zonlicht, wat een serene en levendige sfeer creëert.

Voor het deelhebben aan of met anderen delen van je spirituele waarde, ben jij het belangrijkste. Het is immers jouw bestaan dat het mogelijk maakt dat jij dit alles ervaart. Jij bent de grond van alles wat je ervaart. Het doorvoelen van deze werkelijkheid is delicaat en als het om zulke diepgaande en tere gevoelswaarden gaat, lijkt het erop dat je die, juist vanwege hun schoonheid en dus ook kwetsbaarheid, voor de buitenwereld achterhoudt. Je laat met gemak je overtuigingen, ideeën, meningen aan anderen zien, terwijl dat misschien slechts de beelden zijn waarachter je echtheid op dat moment schuilgaat. Als je tevreden bent over je zienswijzen, laat je ze graag zien en verkondig je ze met blijdschap, maar mag je open kwetsbaarheid die daaronder ligt ook zichtbaar zijn?

Door het voelen van je spirituele waarde, bezieling of inhoud, word je aanraakbaarder. Mag deze aanraakbaarheid, breekbaarheid en aandoenlijkheid van je menszijn aan de oppervlakte komen en met anderen gedeeld worden, als dat wat je het meest dierbaar is? Als je in contact bent gekomen met die innerlijke teerheid en devotionele rijkdom, mogen anderen dat dan weten, horen, voelen en zien?

Je zou zo de nog eventueel in je aanwezige schaamte voor deze aanraakbaarheid verder kwijt kunnen raken en anderen zouden erdoor van die laag in henzelf bewust kunnen worden en haar zelf ook af kunnen leggen, waardoor jullie samenzijn rijker en diepgaander wordt. Devotionele aanraakbaarheid en religieus aanvoelende tederheid zouden dan niet slechts een geheime dimensie in jezelf, maar een liefdevolle en betekenisvolle bron van uitwisseling met anderen kunnen zijn.

Drie waterlelieknoppen steken uit boven een vijver vol groene leliebladeren. De centrale knop is prominent, met een roodachtige stengel en een gesloten bloem. Het omringende wateroppervlak is bezaaid met kleine algen en planten.

Ik nodig je daartoe uit omdat we allemaal nog niet zo vertrouwd zijn met het openlijk beleven van onze inhoud en diepgang en het uitwisselen daarvan met anderen. Vanaf het begin van je leven, toen je in de wieg lag, kreeg je al iets om tegen aan te stoten, zodat het ging rammelen. Constant zijn je dingen gegeven waar je je op kon richten, zodat er vooral geen ruimte zou ontstaan waarop je jezelf zou kunnen ervaren en daar een relatie mee kon opbouwen. Nog steeds vermijden mensen regelmatig de momenten waarop ze zichzelf zomaar in openheid ervaren, door op zulke momenten een afleiding te zoeken of in slaap te vallen.

Ook op spiritueel gebied hebben de meesten het liefst een handleiding om bijvoorbeeld mee te mediteren, omdat ze het open voelen van hun bezieling lastig vinden. Maar ook in het alledaagse oppervlakkige leven vermijden we het liefst de momenten waarop het samenzijn met iemand anders stilvalt, er leegte ontstaat als we ergens op moeten wachten of we eens een keer een avondje alleen thuis zijn. We zijn eenvoudigweg niet opgevoed in het aangaan, onderhouden en genieten van de relatie met de diepte van onszelf, met onze ziel of met de aanrakende waarden van onze essentiële, levende aanwezigheid.

Het hierdoor zo vaag blijvende bezielde deel van je bestaan, laat daarom menigeen geloven dat bezieling helemaal niet bij de werkelijkheid hoort, maar een soort vlucht in de vaagheid is. Als iets zo weinig openlijk beleefd en gedeeld wordt, wil dat nog niet zeggen dat het niet tot je werkelijkheid behoort. Dat wat minder bekend of onbekend is, is daarom nog niet onwaar of onrealistisch, maar is simpelweg iets van de werkelijkheid wat nog niet geheel ontsluierd is. Het merendeel van het menselijke lichaam, het aardse bestaan en de hele kosmos eromheen is immers nog grotendeels onbekend. Iets blijft natuurlijk ook onbekend als je er geen diepgaande relatie mee aangaat, er niet mee intiem durft te zijn, of er niet met je gevoeligste sensitiviteit voor open durft te staan.

Een enkele roze en witte lotusknop op een groene stengel tegen een wazige achtergrond van weelderige donker- en lichtgroene bladeren.

Je bereidheid om jouw diepgang, kwetsbaarheid en spirituele inhoud te voelen en openlijk te delen, haalt de sluier er meer en meer van af. Je ‘er zijn’, je bezieling, je innerlijke aanwezigheid is net zo realistisch als je dagelijkse werk of je gezondheid. Door er aandacht aan te geven, het te leren kennen, ervan te genieten, je erdoor verrijkt te voelen en dat openlijk met naam en toenaam met anderen te delen, geef jij dit aspect van de werkelijkheid weer de ruimte om erbij te mogen horen en zijn eerbiedwaardige plaats in te nemen. Het is een heel bijzonder deel van je realiteit waar je veel aan hebt, want het laat je weer in de heelheid die je bent thuiskomen, het laat je weer voelen waar ook jouw leven echt over gaat, het heelt al je gespletenheid en vervreemding en door de glans van deze dimensie zul je je waardevol omhuld en beschermd voelen.

Alle vormen van hedendaagse spiritualiteit proberen een antwoord te geven op het leren aangaan van de relatie met je innerlijk om zo dit aspect van je en de werkelijkheid te ontsluieren ten dienste van je eigen geluk en van de ontwikkeling van de mensheid als geheel.

Hoe jouw proces van vertrouwder raken met de diepgang van jezelf en het steeds duidelijker durven tonen van die sensitiviteit ook verloopt, je bent er altijd als belangrijkste zelf bij. Het voelen van de verbinding met dat jij hierin het belangrijkste bent omdat jij dit alles ervaart, zal je relationeel en voelend houden. Er zijn veel middelen die je in dit spirituele proces kunnen ondersteunen, maar realiseer je dat het niet om die middelen maar om de bewustwording van dat wat je al bent en al die tijd al in je meedraagt, gaat. Dat wat er in jouw diepte altijd al was en is, kan zich alleen maar door de open deur van jouw wens tot ontmoeten ontvouwen, dus ga niet in je diepte zoeken om het te vinden, want dan ga je als het ware met je voet pontificaal staan op het opkomende gras waar je zo verlangend naar uitkijkt.

Een witte waterlelie drijft op een reflecterende vijver, met zijn bloemblaadjes wijd open. De achtergrond bestaat uit zachte groene bladeren en een kleinere witte waterlelie. Het wateroppervlak vangt de heldere weerspiegeling van de lelie.

Laat de openbaringen die naar je toe komen als je je ervoor opent, vanzelf plaatsvinden en deel je diepere werkelijkheid die erdoor ontsluierd raakt, met de wereld. Als je het voor jezelf houdt, kan die diepgang niet helemaal tot aan de oppervlakte komen en dus ook geen vrij deel van jouw leven en handelen uitmaken. Sensitiviteit, liefde, vrede, harmonie of sereniteit zijn dan niet meer de gevoelswaarden van je verboden of geheime waarheid, maar kunnen dan de waarden zijn, waarmee je je relaties en je leven substantieel verrijkt, waardiger maakt en verdiept. Deel de waarde van je spirituele ontwikkeling, hoe sensitief die ook zijn, met hen die je dierbaar zijn, zodat je in je leven eindelijk gevoelig aandacht geeft aan het mooiste wat er in jou en tussen mensen plaats kan vinden: levende liefde.

In love and thankfulness,

Anandajay

Uit: Bezieling door Inzicht - 200 levensthema's voor innerlijke groei, thema: 114. Je spirituele waarde delen.

Anandajay in het wit gekleed, zittend op een riet-gevlochten stoel met wit kussen

Anandajay (vertaald: ‘zegening vanuit het hart’) wijdt zich meer dan 50 jaar aan het integreren van de spirituele essentie in de dagelijkse leefwijze. Hij ontwikkelde daartoe twaalf werkvormen, zo'n 50 muziekalbums (mantra’s, puja’s en raga’s) en een twintigtal boeken om de zingevende en gelukkigmakende waarde van de natuurlijke basis van je bestaan, je spirituele echtheid, dichterbij te brengen, zodat die ook jouw lichtende, spirituele leidraad in je leven kan zijn. Hij vat de kernwaarde van zijn werk samen onder de naam: The Light of Being.