Het eeuwige veranderen

Dierbare vrienden,

Leven betekent veranderen, dat laat de natuur ons constant zien. Veranderen is natuurlijk en kan tot ongelooflijke transformaties leiden, zoals bij de rups die een vlinder wordt. Wij zijn zelf ook natuur en daarom veranderen ook wij constant. We merken dat aan onze gezondheid of aan het ouder worden en we merken dat aan het veranderen van onze interesses of aan het milder worden in onze meningen. Zo hoort dat ook, want dat is rijping. En naast dat rijping betekent dat de jaren verstrijken, betekent het ook dat je de aarde en het menszijn beter leert kennen en je er meer in thuis mag gaan voelen.

Toch is dat voor velen niet zo vanzelfsprekend, want het je thuis gaan voelen in je menszijn op aarde voelt tegengesteldaan het dichter bij de eindigheid van datzelfde leven komen. Het voorjaar is immers voorbestemd om in de winter te eindigen.

Maar wees niet bang voor je gehechtheid aan het leven of voor de onthechtingspijn, die het einde met zich mee zou kunnen brengen, want het leven geeft je genoeg tijd om daarvan los te weken, als je daar tenminste toe bereid bent. Het zou toch jammer zijn als de appel niet zou durven rijpen, uit angst om dan van de boom te moeten vallen.

Veranderen is natuurlijk en niet tegen te houden. Het veranderen is speciaal voor je gemaakt om je te helpen je niet aan je tijdelijke menselijke identiteit te hechten, maar dieper te voelen naar dat wat, ondanks al het veranderen, steeds aanwezig blijft.

Hoe dankbaar zou je voor de dood zijn als je zou ervaren dat die je alleen maar helpt om met de ware betekenis en inhoud van het leven in contact te komen en weer met de daarin aanwezige essentie verbonden te raken.

Als de dood niet zou bestaan, zouden mensen zich nog meer aan hun identiteit vastklampen en zich daardoor nog minder openen voor hun bezieling of de spirituele waarde van het leven en de oorsprong daarvan.

Constante verandering is een zegen. Constante verandering is een vorm van genade. Constante verandering is als de adem, die je deze wijsheid honderden malen per dag aan den lijve laat ervaren, want zonder alles weer te laten gaan, kun je immers niet opnieuw inademen, kun je niet opnieuw deelnemen, niet vernieuwd worden en levend blijven.

In een wereld waarin alles alleen maar verandert, is het zwaar om je tegen veranderingen te verzetten en toch is dat wat veel mensen doen. Ze verzetten zich niet zozeer bewust tegen verandering, maar ze houden vast aan wat ze kennen, geloven, als zichzelf beschouwen of aan wat ze gewend zijn. Als de appel zich vast zou houden aan zijn geloof bloesem te zijn, wordt het nooit de vrucht die appel heet. Als wij de zon zouden vastpinnen op haar gele kleur, kan ze nooit rood ondergaan.

Alles is constant in verandering, maar de mens zoekt zekerheid in het vaste. Dat is een onmogelijke en daardoor uitputtende situatie, die alleen maar nog meer oppervlakkigheid en de bijbehorende angst voortbrengt.

Als mensen de pijn van deze uitzichtloosheid ervaren, geven ze aan dat het tijd is voor verandering, dat het tijd is om te ontwaken uit de gewoonten van het vasthouden, het tegenhouden en het in stand houden van het bekende.

Dat wil echter nog lang niet zeggen dat men bereid is veranderingen toe te laten. Integendeel, de meeste mensen willen die veranderingen zelf gaan bepalen en begeleiden. Ze willen meester worden of blijven over de veranderingen en zelf bepalen hoe en waar ze naartoe willen veranderen.

Het enige wat daardoor dan niet verandert, is dat zij nog steeds zelf het heft in handen willen houden. Voorheen wilden ze zich vasthouden aan het bekende, nu willen ze zich vasthouden aan het heft. Maar dat heft ís het bekende.

Echt veranderen gaat verder dan de bereidheid om jezelf te voelen, in de hoop dat er dan veranderingen gaan ontstaan, die je in contact zullen brengen met je essentie.

Willen veranderen is een daad van het ego, dat zelf wil bepalen hoe alles dient te veranderen in de richting van zijn vooropgezette doel. Het ware, spirituele veranderen, is een veranderen dat aan jou voorbijgaat en je zo ondersteunt om los te komen van je identificaties, zodat je vanuit openheid de wezenlijke grond onder alle houvast ontdekt.

Het bewust jezelf willen veranderen is dan ook zeer moeizaam en eigenlijk onmogelijk. Hoeveel pogingen je ook al hebt gedaan en wat er ook al allemaal qua vorm anders is geworden, door al dat proberen is er één belangrijk iets niet veranderd en dat is dat het ego, dat waar jij je mee identificeert, wat jij als jezelf beschouwt, nog steeds volledig de baas,de autoriteit, de spil is gebleven.

Als er werkelijk iets zou mogen veranderen, is het dat je nu eens het levende leven, door haar te ervaren, meer ruimte geeft om veranderingen in je waar te maken.

Bewust proberen anders met de dingen om te gaan, aan jezelf te werken en jezelf te veranderen, zijn onmogelijke opgaven, omdat daarin nog steeds het ego en niet het levende leven zelf de architect is.

Er is maar een grote verandering nodig en dat is dat jij zo diep in contact gaat met het leven en de essentie daarin, dat er door die relatie en ontmoeting zoveel energie en liefde in je vrijkomen, dat die aanrakingen de veranderingen mogen en gaan veroorzaken.

Dat gebeurt niet als je ernaast gaat staan en zegt: "nou doe dan maar", want dan staat het ik erbuiten en komt de aanraking juist niet in contact met dat aspect wat het werkelijke veranderen tegenhoudt.

Maar daar waar jij je helemaal, zonder je vast te houden, opent voor de ontmoetingen met de levende werkelijkheid die jij samen met het leven bent, zul je vanzelf sensitief voelend in de vrede van je aanwezigheid terechtkomen, omdat dat de enige kracht is die dan overblijft.

Deze sensitieve aanwezigheid geeft je de innerlijke rust en de liefdevolle waakzame energie, die je nodig hebt om vanuit je essentie de aanrakingen en wat ze van je vragen, te verstaan.

Door die aanrakingen ontstaan inzichten, die je illusies doorbreken, die je in je ingeslapen gebieden wakker maken en die je zo de noodzakelijke energie geven om adequaat met de werkelijkheid om te gaan.

De ontstane levensenergie en de ervaarbare liefde zullen jou dan veranderen, maar nu niet in de richting die jij wenste of bedacht had, maar weg van je illusies en identificaties en in de richting van het waarachtige en harmonische.

Je kent dan misschien je vertrouwde weg niet meer, maar dat is dan ook niet meer zo belangrijk, want doordat inzicht en liefde je mochten veranderen leef je in meer vrede, mededogen en harmonie dan je ooit vermoedde.

Weet dat ik dit schrijf als een vriend die betrokken is bij zowel je moeite met al het pijnlijke als bij de zegeningen die het leven voor je heeft neergelegd. Ik nodig je dan ook als vriend uit het onderscheid te voelen tussen het -willen veranderen-,zoals je ego dat alsmaar probeert, en het je op een natuurlijke manier -laten veranderen- als gevolg van inzicht in en liefde voor het leven in relatie met het wezenlijke in je.

Door zo direct in contact met het essentiële in je te leven, leef je aan de oevers van de rivier van liefde en word je verwarmd door de zon van inzicht, en laat je je door die aanrakingen geleid worden naar dat wat echt, passend en waar is.

De grootste verandering is echter dat je geen architect meer bent en hoeft te zijn en dat je ego mag rusten in de harmonie van je zijn.

Ten-slotte

Tja, eigenlijk is er geen tenslotte oftewel er is elk moment een tenslotte. Het mooie van veranderingen van binnenuit plaats te laten vinden, is dat alles zo in een stroming komt en er niet meer gedirigeerd hoeft te worden, waardoor er een enorme stilte valt, die van binnen zo ontzettend groots en weids voelt.

De onvermijdelijke drukte van de oppervlakte is dan geheel niet storend, waardoor er ook geen energie meer gaat naar het reageren op of het harmoniseren van die oppervlakte.

Het is als de schoonheid van een onderwaterlandschap, waardoor de golven aan de oppervlakte niet meer aan de orde zijn. Het is als het in meditatie zijn, waardoor de belevingen van allerlei sociale bewegingen er even niet meer toe doen.

Als alles de gehele tijd van binnenuit mag veranderen, kom ik in een stille alerte aanwezigheid. Dan ben ik zeer sensitief en wakker voelend en helemaal open voor het licht dat van binnenuit komt, zodat ik dat wat zich daar openbaart ook echt ontmoet,

Dan ben ik door de afwezigheid van mijn ego zacht en liefdevol en laat ik mij volledig door dat wat daar ontmoet wordt, beïnvloeden en helen. Dan huil ik innerlijk de tranen van aanrakend geluk, omdat dit zoveel verder reikt dan wat ik in de oppervlakte lijk. Dan voel ik me zo door het wezenlijke gesteund en opgenomen, dat ik weet dat ik daar na mijn dood naar toe zal gaan.

Als er iets in het leven is dat mij en jullie de moed zal geven om de diepten van het leven en het menszijn te ontdekken en te ervaren, dan is dat, dat je door zo open voor de schepping te zijn en de waarde die daar aanwezig is te voelen, de angst voor de dood verliest en je elke verandering verlangend en liefdevol verwelkomt, omdat ze je in deze stille, krachtige en liefdevolle echtheid van het bestaan brengt.

Mogen daarom alle handreikingen die ik jullie geef ertoe bijdragen dat jullie je dieper durven te openen, dat jullie van binnenuit veranderingen durven te laten plaatsvinden en dat jullie dit geluk meer en meer met mij delen.

We zullen dan van daaruit zo met de wereld omgaan, dat onze handelingen deze waarden zichtbaar of onzichtbaar, merkbaar of onmerkbaar overbrengen. Niet om veranderingen in de wereld te willen brengen, want dat zou weer een ego- en machtsbelang zijn, maar door meer in verbinding met dat wat wezenlijk is te handelen, zodat ook hier, door liefde en inzicht, de energetische bestaansruimte aangesproken wordt en er van binnenuit veranderingen in de wereld kunnen ontstaan.

Lieve vrienden, leerlingen en geïnteresseerden, ik wens jullie een fijne zomer. Wellicht zie ik jullie nog gedurende een van de zomerweken, maar ik wens jullie toch ook op deze manier alvast een rijke tijd. Rijk, omdat je onder de oppervlakte in de stilte van het zijn het licht van het leven steeds weer ontmoet en zowel jou als je handelen laat beïnvloeden.

Aum shanti aum,



Anandajay

---

Uit: Bezieling door Inzicht - 200 levensthema's voor innerlijke groei, thema: 133. Het eeuwige veranderen.

---

Anandajay (vertaald: ‘zegening vanuit het hart’) wijdt zich meer dan 50 jaar aan het integreren van de spirituele essentie in de dagelijkse leefwijze. Hij ontwikkelde daartoe 12 werkvormen, zo'n 50 muziekalbums (mantra’s, puja’s en raga’s) en een twintigtal boeken om de zingevende en gelukkigmakende waarde van de natuurlijke basis van je bestaan, je spirituele echtheid, dichterbij te brengen, zodat die ook jouw lichtende, spirituele leidraad in je leven kan zijn. Hij vat de kernwaarde van zijn werk samen onder de naam: The Light of Being.